Thursday, February 05, 2004

پايان بازی

...خطر اين است که ديگر سرنوشت جمهوری اسلامی برای مردم مهم نيست...

...از دل تندترين آموزش های دينی و کنترل اخلاقی دانش آموزان کشور در طول دو دهه، نسلی بی اعتنا به هر اصل اخلاقی و بی هنجار به بار آيد؟ ...

***

قاصدک! هان، چه خبر آوردی؟
از کجا، وز که خبر آوردی؟
خوش خبر باشی اما اما
گرد بام و در من
بی ثمر می گردی

انتظار خبری نیست مرا
نه زیاری نه ز دیُار و دیاری- باری،
برو آنجا که بود چشمی و کوشی با کس
برو آنجا که ترا منتظرند
قاصدک در دل من همه کورند و کرند


دست بردار ازین در وطن خویش غریب
قاصد تجربه های همه تلخ
با دلم می گوید
که دروغی تو، دروغ
که فریبی تو فریب

قاصدک! هان،ولی... آخر ... ایوای!
راستی آیا رفتی با باد؟
با توام، آی! کجا رفتی؟آی...!
راستی آیا جایی خبری هست هنوز؟
مانده خاکسترِ گرمی جایی؟
در اجاقی - طمع شعله نمی بندم - خردک شرری هست هنوز؟

قاصدک!
ابرهای همه عالم شب و روز
در دلم می گریند

***
تجربه های تلخِ این ملت هیچ وقت تمومی داره ؟



No comments: