امروز واحد فرهنگ و هنر انجمن اسلامی "جشن پایان سال" برگزار کرد، به گفتهء مسول برنامه فکر این جشن از آن‌جا به ذهنشان رسیده بود که بعد از برگزاری بزرگداشت برای "مهدی فتحی"، به فکر برگزاری بزرگداشت برای "گل آقا" بودند که به این نتیجه می‌رسند که حالا که آنقدر از مرگ حرف زده می‌شود پس وقتِ شادی کیه؟ و به این ترتیب ایدهء جشن پایان سال به وجود می‌آید.
اول برنامه این بوده که در فضای باز و روبروی بوفه باشد با برنامه هایی نظیر فروش خوراکی (شبیه جشنواره نیلوفر آبی)، مسابقهء نقاشی، ماست‌خوری، مسابقهء قورباغه‌ها، تئاتر، کنسرت (از نوعی که هر کس با هر چی می‌خواد هر صدایی می‌خواد دربیاره) و ... . البته هیات نظارت با برنامه مخالفت می‌کند و بالاخره امروز صبح بچه‌ها می‌توانند مجوز اجرای برنامه در یونیون را به دست بیاورند. که البته چون فضا بسته بوده بعضی غرفه‌ها مثل جیگرکی و بعضی مسابقه‌ها مثل مسابقهء قورباغه‌ها کنسل می‌شوند.
اما خود برنامه، اول که از در یونیون وارد می‌شدی نوشته شده بود "ایستگاه شکم"، یک کم جلوتر که می رفتی صدای جیک جیک پرنده‌هایی را که هر دونه 400 تومان فروخته می شدند می‌شنیدی، یک کم آن‌ورتر جماعتی روی زمین نشسته بودند و با استفاده از وسایلی (کاغذ، رنگ و ...) که بچه‌های انجمن در اختیارشان گذاشته بودند نقاشی می‌کشیدند و آن طرف‌تر مسابقهء ماست‌خوری. یک نفر هم دوربین به دست عکس فارغ‌التحصیلی از بچه‌ها می‌گرفت با آن لباس آبی بدرنگ‌ها که چندتاش را از انبار گرفته بودند، هر عکس 100 تومان. اما شلوغ تر از همه غرفه‌های خوراکی بود که بچه‌های دانشگاه (نه انجمن) اداره می کردند، از ساندویچ کالباس، ذرت، باقالی گرفته تا به قول خودشون "بی‌ادبی فیل". یک غرفه هم روبروی بوفه بود که هندوانه و گوجه‌سبز می فروخت و به گفتهء شاهدان در آخر که هندوانه‌ها تمام شده بودند هر پوست هندوانه به قیمت 100 تومان خرید و فروش می‌شد برای شرکت در جنگ پوست هندوانه‌ها. در حین این شلوغ پلوغی من چند باری نگهبان‌های دم در و مسول حراست را هم دیدم که آمدند گشت زدند و رفتند. اما چیزی نگفتند، یکی دوبار هم دیدم حتی می‌خندیدند به بچه‌ها.
بعد تئاتر اجرا شد که تنها قسمت جدیه برنامه بود، روبروی سلف اساتید، کلی تماشاگر (حتی از استادها) به خودش جلب کرد. قسمت آخر برنامه، کنسرتی بود که باعث شد یک جعبه شیشه نوشابه خرد و خاکشیر بشود.
و کلا برنامه به خصوص برای سال پایینی‌ها که جشنوارهء کارآفرینی را ندیده بودند خیلی جذاب بود. حالا بماند سوالاتی نظیر این‌که آیا این وظیفهء انجمنه که متولی برگزاری چنین جشن‌هایی بشود؟ یا حیطهء مسولیت‌های انجمن کجاست؟ قیافهء انجمنی‌های قدیمی‌تر دیدنی بود.

***

یکی از نیازهای جامعه ما جشن‌های همگانیه، هیجان همگانی، شادی دسته‌جمعی. همهء آن هیجانی که بعد از بازی‌های فوتبال (بردهای ایران کاهی حتی نه مقابل تیم های خیلی قوی)، بعد از زلزله (مثلا زلزلهء بم که به طرز کمیکی شعار ساخته بودند "فاجعهء ملی، حماسهء ملی" و امروز می تونیم نتیجهء این فاجعه/حماسه را ببینیم) و خیلی جاهای بی‌ربط دیگر می بینیم ناشی از همین خالی نشدن هیجان‌هاست.

***

به دلیل اعتراض‌های فراوان;)، می‌خواهم یک نظرخوهی در مورد سیستم نظرخواهی داشته باشم. در حال حاضر از نظرخواهی BLOGSPOT استفاده می‌کنم اما قبلا enetation بود، فکر می کنید کدام بهتره؟ (الان صفحه‌ای که برای POST COMMENT می‌زنید USER/PSW مخواهد اما می‌توانید بدون LOGIN کردن و از لینک POST ANONYMOUSLY استفاده کنید)