امروز داشتم از جایی برمی‌گشتم مسیرم از انقلاب رد می‌شد. فکر کردم بروم و بعضی کتاب‌هایی را که می‌خوام با خودم ببرم کوچکش (جیبی) را بگیرم. رفتم کتاب‌فروشی نیک. یکی از کتاب‌هایی که می‌خواستم دیوان اشعار فروغ بود. نگاه کردم، سانسور داشت، اما به هرحال کوچک بودنش باعث شد از سانسورهاش بگذرم. داشتم برمی‌گشتم دیدم روزنامه ایران ویژه‌نامه زده "خداحافظ آقای رئیس‌جمهور". یاد 8 سال پیش افتادم. اولین باری که دیوان کامل فروغ
را تونستم بخرم، تابستان 76 . از کلاس برمی‌گشتم، یکی از این دست‌فروش‌ها افستش را داشت، دقیق یادم نیست اما به نظرم آن افست‌هایی که از کتاب‌های مختلف آن روزها می‌توانستی از دستفروش‌های انقلاب بگیری تا قبل از دوم خرداد وجود نداشتند (شاید هم اشتباه می‌کنم؛ حافظه ...)، امروز بعد از 8 سال شاید هنوز به آن‌جا نرسیده باشیم که سانسوری در کار نباشد اما آن‌قدر هست که بتوانیم راحت برویم کتاب‌فروشی و از بین چا‌پ‌های مختلف یکی را انتخاب کنیم گیرم با سانسور. نمی‌دانم می‌توانیم امید داشته باشیم سال دیگر هم هنوز اشعار فروغ چاپ بشوند؟ یا به قبل از دوم خرداد برمی‌گردیم؟ فکر می‌کنید فضای فرهنگی این دوره یادمون می‌ماند؟ یا مثل خیلی چیزهای دیگر یادمون می‌رود؟