Thursday, December 22, 2005

این از انار امسال...


اینم از فال امسال:

دلم رمیده لولی​وشیست شورانگیز
دروغ وعده و قتال وضع و رنگ آمیز

فدای پیرهن چاک ماه رویان باد
هزار جامه تقوا و خرقه پرهیز

خیال خال تو با خود به خاک خواهم برد
که تا ز خال تو خاکم شود عبیرآمیز

فرشته عشق نداند که چیست ای ساقی
بخواه جام و گلابی به خاک آدم ریز

پیاله بر کفنم بند تا سحرگه حشر
به می ز دل ببرم هول روز رستاخیز

فقیر و خسته به درگاهت آمدم رحمی
که جز ولای توام نیست هیچ دست آویز

بیا که هاتف میخانه دوش با من گفت
که در مقام رضا باش و از قضا مگریز

میان عاشق و معشوق هیچ حائل نیست
تو خود حجاب خودی حافظ از میان برخیز

***

چند روز پیش رویا این عکس را برایم فرستاد؛ یادم رفته بود آن شب را. حافظه حتی خاطره های خوب را هم انگار مدت زیادی نگه نمی داره.

1 comment:

Anonymous said...

واااای، اعظم! چقدر احساسات نوستالژیک منو زنده کرد این عکس! چه کار خوبی کردی گذاشتی تو وبلاگ! مرسی! هر چند من هنوز اونجام، ولی انگار که دیگه دوره ما گذشته!... راستش اینا رو نوشتم که بگم خیلی جاتون خالیه، خیلی!:)