دو سال

امروز دو سال از اولین روزی که به مونترال آمدم گذشت. دو سال پیش ۳ سپتامبر شنبه بود و آغاز تعطیلات طولانی (long weekend) اول سپتامبر آن سال (هر سال اولین دوشنبه ماه سپتامبر به خاطر روز کارگر تعطیله). تعطیل بودن شهر، کثیفی مترو با شیشه های الکلی که تو واگن ها افتاده بود از تصاویر اولین روزها در ذهنمه. بودن ندا و فرزان تنها اتفاق خوبی بود که منِ بدون چمدون را پناه داده بودن.
الان که دو سال گذشته خیلی چیزها تغییر کرده، مونترال تبدیل شده به شهری که دلم براش تنگ می شه، برای مرکز شهر به شدت زنده اش، برای رستوران هاش، برای فستیوال هاش، برای همه خاطره های خوبی که ازش دارم. حتی برای آب و هوای عجیبش.