یک کافی شاپ نزدیک دانشگاه هست که صاحبش مصریه. جای آرومیه و معمولن خلوت که ما نسبتن زیاد می ریم و صاحبش باهامون دوست شده از فارسی هم سلام و خداحافظ را یاد گرفته و باهامون به فارسی سلام علیک می کنه. هفته پیش یک جمعی نشسته بودیم کتاب می خوندیم که برامون بلیت اولین نمایش
بادبادک باز در مونترال را آورد. روزی که رفتیم فیلم را ببینیم کلی احساس خیلی آدم مهم (همون وی آی پیه خودمون) بهمون دست داده بود:D. احتمالن لازم به توضیح نیست که فیلم به خوبیه کتاب نیست، هرچند بین فیلم هایی که از روی کتاب ساخته می شن فیلم خوبیه. لهجه ی افغانی هم بامزه است، هرچند من یک جاهایی از زیرنویس می فهمیدم چی می گن. دو تا از بازیگرهای اصلی فیلم یعنی پدر امیر و همسرش ایرانی هستن:
همایون ارشادی و
آتوسا لیونی.
این هم صحنه بادبادک پرانی:).
1 comment:
عجب مغازهدار با معرفتی.
فیلمش خشن نبود؟
اونم باید بنویسی: «فیلم به خوبی کتاب نیست»
Post a Comment