مهمان نوازی

داره ساندویچم را آماده می کنه که می پرسه از کدوم شهر ایرانی؟ شک می کنم درست شنیده باشم آخر سوال اول باید این باشه که ایرانی هستی؟ می گم چی؟ می گه از کدوم شهر ایرانی. خب لابد از روی لهجه فهمیده.
-تهران
- تقریبن همه از تهرانن.
- یک ششم جمعیت در تهران زندگی می کنن.
- یعنی بقیه کشور خالیه؟
می گم یک قسمت هایی کویره و ازش می پرسم کجاییه؟ می گه افغانی. فکر می کنم شاید ایران بوده و راستش دلم نمی خواد بوده باشه به خاطر رفتارمون که می گه ایران نبوده اما دوستاش بودن. اضافه می کنه دوستاش می گن ایرانیا نژادپرستن. نژادپرست را فارسی می گه. می گم آره متاسفانه یک عده شون هستن، امیدوارم نسل های بعد بهتر باشن. همکارش بهش اشاره می کنه که از این حرف ها نزنه به هرحال همیشه حق با مشتریه. به همکارش لبخند می زنم که نگران نباشه. دلم می خواد ازش بپرسم از کدوم قومه؟ کجا بوده اما نوبت نفر بعده.