بیست و پنج بهمن

تخمین یکی از دوستان از جمعیت حاضر:

چیزهایی رو که امروز دیدم، می نویسم براتون، چون اطلاع رسانی توی این وضعیت حداقل کاریه که می شه کرد

مشاهدات مربوط به ساعت 3:30 تا 5:15 هست توی فرعی های آزادی، حوالی شادمان. سر هر ورودی به آزادی حدود 20 تا 30 نفر نیروی انتظامی در دو طرف خیابون وایستاده بودن و اجازه تردد توی خیابون آزادی و ورود به اون رو نمی دادن. هر نوع تلاش برای مقاومت و حرکت توی خیابون آزادی منجر به برخورد میشد. برای همین مردم توی کوجه ها پراکنده شده بودن. کم کم و حدود ساعت 4:15 که جمعیت مردم توی کوچه ها بیشتر شده بود، بطور خود به خودی تبدیل شدن به تجمعهای کوچک. سر کوچه ها مردمی وایستاده بودن که ساکن خونه های کوچه بودن و به مردم میگفتن که اگه حمله شد، در خونه بازه. یواش یواش مردم به خودشون جرأت دادن که شعار بدن. مرگ بر دیکتاتور/ مبارک، بن علی، نویت سید علی/ مرگ بر خ... شعارها توی کوچه ها داده میشد. اما به تدریج مردم احساس کردن میتونن به سمت خیابون آزادی برن و شعار بدن. این کار که انجام شد، گاز اشک آور و تعقیب مردم با باتوم و جنگ و گریز هم شروع شد. متعاقب اون هم مردم هر جا تونستن سطل آشغال آتش زدن.

در یک مورد مشخص که من دیدم یک جمعیت قابل توجه در یک کوچه بسیار تنگ شکل گرفته و به سمت خیابون آزادی حرکت میکنه، من چند لحظه ایستادم و یه شمارش مختصر کردم. با توجه به طول جمعیت، تخمین من حدود 3000 نفر بود توی اون فرعی کوچک

در کل با توجه به سایر تعاریفی که از آشنایان در بقیه مناطق شنیدم و با توجه به تعداد بسیار زیاد فرعیها در مسیر امام-حسین تا آزادی و همینطور با توجه به بسیار شلوغتر بودن حوالی انقلاب، تخمین من روی حدود حداقل 500هزار نفره. خبرگزاریها بعضا گفتن چند ده هزار نفر. با توجه به احتیاط مرسوم و قابل درک خبرگزاریها در این مواقع هم، به نظرم عدد باید از جنس چندصد هزار نفر یاشه.

نمی دونم شب چی میشه و عده ای که قصد نداشتن برن خونه، چه میکنن

نکته جالب همدلی مردم و کسبه توی مسیر بود که هر کمکی از دستشون بر میومد، میکردن.