من دو سه روز رفته بودم سفر، در این سفر کلی کشفیات به دست آوردم از آن جمله : آمار تصادفات جاده ای در ایران احتمالا یکی از دلایل عمده اش نقص فنی ماشین هاست، فرض کنید ماشینی که تازه 27 اسفند از کارخانه تحویل گرفته شده و 200 کیلومتر راه رفته، در راه رفت یکی از چرخ های جلوش بدونِ هیچ علتی ترکید:O (شانس آوردیم سرعت پایین بود وگرنه الان به خیل کشتگان عید اضافه شده بودیم)، رسیدیم مقصد یکی از چرخ های عقب پنچر شد و هر دو تاش غیر قابل استفاده طوری که مجبور شدیم کلا عوضشان کنیم. حالا این که کمربند ایمنی خراب بود و چیزهای این طوری که بماند.
دیگر این که من با دیدن آدم های آن جا بیشتر به این نکته پی بردم که واقعا پنجاه و یک درصد در کل کشور خیلی خیلی آرای کمیه با این مردمی که حتی به اندازهء اپسیلن در باغ نبودن تازه این ها که من می گویم دبیرستانی ها و معلم هاشان بودند و یا آدم های باسواد آنجا. این رسانه نداشتنِ اصلاح طلب ها بد دردیه.
دیگر این که من کلی کشفیات در مورد بچه داری به عمل آوردم و این که نوزاد حتی تا 4 ماهگی مادرش را نمی شناسه:O
دیگر این که مردم فکر می کنند نفر بعدی که ترور می شود آیت الله سیستانیه.
دیگر این که وقتی از جمع های دوستانه جدا می شی (مخصوصا وقتی از تهران دور می شی) انگار تازه می فهمی در جامعه چه خبره، تلویزیون چه قدر اثر داره، برد روزنامه ها و حرف های روشنفکری چه قدر.

***

ترور شيخ احمد ياسين و واکنش آمریکا (و تقریبا همهء واکنش های دیگر آمریکا در مقابل اقدامات اسرائیل) من را یاد واکنش ها و سخنرانی های مقام در حمایت از اقدامات راستی ها می اندازد حالا با این تفاوت که یکی می گوید "تروریسم" یکی می گوید "دشمن"

***

من قول می دهم در سال جدید که با توجه به محاسبات مهاجر در کامنتِ این نوشته سن 12 سال و چند روز (تقریبا 4000 روز) را خواهم داشت کلی موجود مثبتی بشوم، درس هایم را برای شب امتحان نگذارم، کارهایم را تا لحظهء آخر نگذارم و یک بچه مثبت به تمام معنا بشوم.
در سال جدید در ضمن از شما می خواهم کمی در مورد نوشته های بنده افاضات بفرمایید من مطمئن شوم کسی این جا را می خواند.
در سال جدید وبلاگ "I believe that" را مجددا راه اندازی خواهم کرد، از سایر نویسندگانِ قبلی که همگی در بلاد کفر به سر می برند نیز دعوت می کنم در این بلاگ بنویسند، هم چنین اگر کس دیگری نیز که فکر می کند دلش می خواهد در این جا بنویسد اطلاع دهد و دل ما را شاد کند. (دستِ کم یک دلیل آدمیزادی برای نوشتنِ وبلاگ انگلیسی دارم و آن هم این که مجبور می شوم به english بنویسم به امید ان که برای writing ام خوب باشه)
در سال جدید قصد دارم وبلاگم را روی یک وب سایت شخصی ببرم و کلی جینگولش کنم.
در سال جدید چه قدر کار برای خودمان تراشیده ایم :)