کتاب ۲

هزار خورشید درخشان یا همون تابان را ویراستارهای آمازون جز بهترین کتاب های داستانی سال ۲۰۰۷ انتخاب کردن. از کتاب دست کم چهار تا ترجمه در بازار کتاب تهران هست که متاسفانه ترجمه ای که من خوندم(از بیتا کاظمی) خیلی خوب نبود. فکر کنم ترجمه مهدی غبرایی بهتر باشه. غبرایی در مقدمه کتاب نوشته اگر می دونستم که دیگران هم دارن کتاب را ترجمه می کنن کار را به اساتید فن می سپردم. کتاب داستان زندگی دو تا زنه از دوران سلطه شوروی تا فروپاشی طالبان. اول این که خیلی خیلی ناراحت کننده است دوم این که خالد حسینی با این کتابش نشون داده که با روحیات زن ها خیلی خوب آشناست، آن قدر خوب احساسات زنانه را بیان می کنه که باورت نمی شه. یک نکته جالب که از کتاب های خالد حسینی می شه حس کرد علاقه اش به ایرانه. این جا نوشته که از ۵ تا ۸ سالگی به دلیل این که پدرش در سفارت افغانستان در تهران کار می کرده در تهران زندگی کرده و به شعر فارسی علاقه داره. با توجه به این که خودش پشتونه این موضوع جالبیه.

***
کتاب سه شنبه ها با موری را سمیه خیلی وقت پیش گفته بود که خوبه. این نظر سمیه است:

I started reading this book in a not-so-crowded airport area. I think I was on the second page when I felt I like to read it aloud. I walked a great distance in the airport to find an empty area and read it aloud. Later I saw someone else had said it demands to be read aloud as well. This was mentioned on the back cover of the book. The writing so gets into you that you like to read it aloud.
But it's not only the writing style that keeps you reading. Afterall, you get used to the style after a few pages. The discussions themselves really say something. In an age constantly thinking of what to do with my life, this was a great read that positively affected my thoughts.

راستش من هم در همون فرودگاه شروع به خوندن کردم(در مسیر رفت به تهران و برگشت البته) ولی هنوز تموم نشده.... حالا تموم شد

نظرم را می گم

***
کتاب هفت عادت مردمان موثر که انار در موردش نوشته را هم دارم می خونم. خیلی روابطم با این نوع کتاب ها خوب نیست در واقع حوصله ام سر می ره از مثال هاشون و نوع حرف زدن کتاب های معمول روان شناسی اما این یکی نسبتن بد نیست. یکی از تمرین هاش اینه که چیزی را که می خونین به بقیه یاد بدین، حالا اگه خیلی اثر کنه باید منتظر پست های بعدی باشین ;)

***
الان دارم کتاب همه مردان شاه را می خونم. راجع به کودتای ۲۸ مرداده. به نظرم یکی از سخت ترین کارها خوندن کتاب های تاریخ

ایرانه، اما با یکی از دوستان حرف می زدیم که خوبه این کتاب ها را بخونیم تا واقع بین تر شیم. حالا به طور خاص دوستم از تاریخ مشروطه کسروی می گفت که بعد از خوندنش و دیدن بدبختی و بی سوادی مردم آن زمان به این نتیجه رسیده همین که ما الان این تعداد آدم داریم که فکر می کنن خودش باید امیدوارمون کنه. با این وجود گاهی فکر می کنم کاش کتاب تاریخ های ما هم خوب تموم می شدن، کاش انقدر همه(با یک تقریب خوبی) آخرشون شکست نبود.