سوال

در کتاب همه مردان شاه یک قسمتی دو تا شعر از فردوسی و مولانا نوشته که مترجم اصل شعر را ننوشته بلکه ترجمه را نوشته، شعرها این ها هستند:

آه ايران، کجايند پادشاهانی که تو را می پرستيدند

با عدالت و انصاف خود، تو را زينت می دادند

تو با شکوه و جلال، رفته اي؟

از ان زمان که عرب های باديه نشين، بی تمدن و وحشی

دختر پادشاه تو را، در خيابان، در بازار چهار پايان

فروختند، تو يک روز خوش هم نديدی

و در سياهی، مانده ای

و

من نه دينی دارم، نه آئينی

نه شرقی ام و نه غربی

مسلمان يا کافرزرتشتی، مسيحی، يهودی، بی دين

نه از برم، به از بحرم

و يا هيچ چيز در پائين يا بالا، پيوندی ندارم

نه در اين نزديکی ها به دنيا آمده ام، نه در دوردست ها

نه در بهشتم، نه در اين خاک

نه از نسل آدم و حوايم، نه از تبار فرشتگان بالا

وطن من، فراتر از نام و نشان است

خانه من و معشوق، در جايی، ماوراء مکان است

من همه ام و جزئی از همه

من سعی کردم به کمک این جا که رویا نشونم داد کار مترجم را انجام بدم و بفهمم اصل شعرا چیه موفق نشدم، شما می دونین؟